Krank miline bağlı olarak iki farklı tip V8 motor vardır.

Dikey düzlem, Amerikan trafik araçlarındaki tipik bir V8 yapısıdır. Bir gruptaki (4'lü grup) her bir krank ile bir önceki krank arasındaki açı 90°'dir, yani krank milinin bir ucundan bakıldığında dikey bir yapıdır. Bu dikey yüzey iyi bir denge sağlayabilir ancak ağır bir demir gerektirir. Büyük dönme ataletinden dolayı, bu dikey yapıya sahip V8 motor daha düşük bir ivmeye sahiptir ve diğer motor türleriyle karşılaştırıldığında hızlı bir şekilde hızlanamaz veya yavaşlayamaz. Bu yapıya sahip V8 motorun ateşleme sırası baştan sona olup, egzoz borularını her iki uçtan bağlamak için ek bir egzoz sistemi tasarlanmasını gerektirmektedir. Bu karmaşık ve neredeyse hantal egzoz sistemi artık tek koltuklu yarış arabası tasarımcıları için büyük bir baş ağrısı haline geldi.

Düzlem, krankın 180° olduğu anlamına gelir. Dengeleri o kadar mükemmel değil, denge mili kullanılmadığı sürece titreşim çok büyük. Karşı ağırlık demirine ihtiyaç olmadığından krank milinin ağırlığı ve ataleti düşük olup, yüksek hız ve ivmeye sahip olabilir. Bu yapı 1,5 litrelik modern yarış otomobili Coventry Climax'ta oldukça yaygın. Bu motor dikey bir düzlemden düz bir yapıya doğru evrildi. V8 yapısına sahip araçlar Ferrari (Dino motoru), Lotus (Esprit V8 motoru) ve TVR'dir (Speed ​​Eight motoru). Bu yapı yarış motorlarında çok yaygındır ve en iyi bilineni Cosworth DFV'dir. Dikey yapının tasarımı karmaşıktır. Bu nedenle De Dion-Bouton, Peerless ve Cadillac da dahil olmak üzere ilk V8 motorlarının çoğu düz bir yapıyla tasarlandı. 1915'te dikey tasarım konsepti bir Amerikan otomotiv mühendisliği konferansında ortaya çıktı, ancak montajın yapılması 8 yıl sürdü.