موتورهای توربوشارژ و موتورهای سوپرشارژ در حال حاضر دو ساختار پرکاربرد سوپرشارژ برای موتورها هستند. عملکرد اصلی این دو سوپرشارژر، تزریق هوای بیشتر به سیلندر موتور و افزایش چگالی هوا در سیلندر موتور است. برای بهبود قدرت موتور. بیایید نگاهی به موارد زیر بیندازیم:تفاوت بین سوپرشارژر و توربوشارژ:

1. منابع برق مورد استفاده توسط دو سوپرشارژر متفاوت است.

سوپرشارژر بر این فرض استوار است که حجم اگزوز موتور را افزایش نمی دهد تا خروجی چرخ قدرت را بهبود بخشد. مستقیماً به تسمه قرقره تسمه میل لنگ موتور متصل است و از سرعت موتور برای به حرکت درآوردن پره های داخلی سوپرشارژر برای تولید هوای شارژ و ارسال آن به داخل سیلندر برای افزایش قدرت خروجی موتور استفاده می کند. موتور با سوپرشارژر می چرخد.

توربوشارژر از گاز خروجی موتور برای فشار دادن روتور سمت اگزوز در سوپرشارژر استفاده می کند و روتور سمت اگزوز و روتور سمت ورودی، محفظه های کواکسیال و متفاوت هستند. هنگامی که روتور سمت اگزوز توربو شارژر به سطح معینی می رسد در سرعت چرخش، روتور سمت ورودی را از طرف دیگر به حرکت در می آورد، به طوری که روتور سمت ورودی هوای بیرونی تازه وارد می کند و پس از فشرده شدن به منیفولد ورودی ریخته می شود. .

2. سوپرشارژر مصرف سوخت بیشتری دارد، هیسترزیس ندارد، قدرت سرعت پایین خوبی دارد و قدرت سرعت بالا کار نمی کند.

سوپرشارژر توسط موتور به حرکت در می آید و مستقیماً سوپرشارژ می شود که در هر زمان نیروی موتور را مصرف می کند. همچنین از سوپرشارژر که توسط تسمه هدایت می شود، انرژی اتلاف می شود، بنابراین سوپرشارژر سوخت بیشتری مصرف می کند.
در اصل، تا زمانی که موتور کار می کند، به طور طبیعی سوپرشارژ مکانیکی اتفاق می افتد. هر چه دور موتور بیشتر باشد، نیروی فشار بیشتر است. به این ترتیب تجربه شتاب گیری کاملاً خطی است و تفاوت چندانی با موتور تنفس طبیعی ندارد و تاخیری هم ندارد.

علاوه بر این، سوپرشارژر با دور موتور تغییر می کند، بنابراین موتور می تواند قدرت خوبی را در سرعت پایین دریافت کند.
محدود و دور موتور، خودروی عمومی تا 6،7 هزار دور در دقیقه است، بنابراین در دورهای بالا، مضرات سوپرشارژ مکانیکی آشکار است و ناکافی خواهد بود.