Die turboaanjaer is 'n gedwonge leidingstelsel. Dit druk die lug saam wat in die enjin vloei. Die saamgeperste lug laat die enjin toe om meer lug in die silinder te druk, en meer lug beteken meer brandstof kan in die silinder ingespuit word. Daarom kan die verbrandingsslag van elke silinder meer krag opwek. Turbo-aangejaagde enjin lewer baie meer krag as dieselfde gewone enjin. Op hierdie manier kan die krag van die enjin aansienlik verbeter word. Om hierdie prestasieverbetering te verkry, gebruik die turbo-aanjaer die uitlaatgas wat uit die enjin ontslaan word om die turbine aan te dryf om te draai, en die turbine dryf die lugpomp aan om te draai. Die maksimum spoed van die turbine in die turbine is 150 000 omwentelinge per minuut - wat gelykstaande is aan 30 keer die spoed van die meeste motorenjins. Terselfdertyd, as gevolg van die verbinding met die uitlaatpyp, is die temperatuur van die turbine gewoonlik baie hoog. Om

Turbo-aanjaers word gewoonlik agter die uitlaatspruitstuk van die enjin geïnstalleer. Die uitlaatgas wat uit die uitlaattakpyp ontslaan word, dryf die turbine om te draai, en die turbine word deur 'n as gekoppel aan 'n kompressor wat tussen die lugfilter en die suigpyp geïnstalleer is. Die kompressor druk die lug saam in die silinder. Die uitlaatlug van die silinder gaan deur die turbinelemme, wat veroorsaak dat die turbine tol. Hoe meer uitlaatgas wat deur die lemme vloei, hoe vinniger draai die turbine. Aan die ander kant van die as wat die turbine verbind, trek die kompressor lug in die silinder in. Die kompressor is 'n sentrifugale pomp wat lug in die middel van die lemme suig en die lug na buite gooi soos dit draai. Om by snelhede tot 150 000 rpm aan te pas, gebruik turbo-aanjaers hidrouliese laers. Hidrouliese laers kan die wrywing wat ondervind word wanneer die as draai, verminder. Die komponente wat aan die turbine gekoppel is, is: uitlaattakpyp, drierigting katalitiese omsetter, inlaatpyp, waterpyp, oliepyp, ens.