மின் மூலத்தின்படி, ரயில்வே என்ஜின்கள் முக்கியமாக மூன்று வகைகளாக வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.

நீராவி லோகோமோட்டிவ்
வரலாற்றில் மிகப் பழமையானது, இது எரிபொருட்களின் வெப்ப ஆற்றலை (நிலக்கரி மற்றும் எண்ணெய் போன்றவை) இயந்திர ஆற்றலாக மாற்றும் நீராவி இயந்திரங்களால் இயக்கப்படுகிறது. இந்த கட்டமைப்பில் ஒரு கொதிகலன் (நீராவி உற்பத்திக்கு), ஒரு விசையாழி (ஆற்றல் மாற்றத்திற்காக), இயங்கும் கியர் (ஆதரவு மற்றும் பரிமாற்றத்திற்காக), நிலக்கரி நீர் கார் (எரிபொருள் மற்றும் நீர் சேமிப்பிற்கு) போன்றவை அடங்கும். 1988 ஆம் ஆண்டில் சீனாவில் நீராவி என்ஜின்கள் நிறுத்தப்பட்டன, தற்போது அவை வரலாற்று மற்றும் கலாச்சார பாரம்பரியமாக மட்டுமே பாதுகாக்கப்படுகின்றன.

டீசல் லோகோமோட்டிவ்
ஒரு டீசல் எஞ்சின் மூலம் இயக்கப்படுகிறது மற்றும் சக்கரங்களை இயக்க ஒரு பரிமாற்ற சாதனத்தால் இயக்கப்படுகிறது, அதன் வெப்ப செயல்திறன் (சுமார் 30%-40%) நீராவி என்ஜின்களை விட கணிசமாக அதிகமாக உள்ளது, மேலும் இது நீண்ட தொடர்ச்சியான வேலை நேரத்தைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் நீண்ட தூர செயல்பாட்டிற்கு ஏற்றது. சீனாவில் உள்ள டீசல் என்ஜின்கள் முக்கியமாக "டோங்ஃபெங்" தொடரில் (டோங்ஃபெங் 4, டோங்ஃபெங் 11 போன்றவை) உள்ளன, மேலும் அவை தற்போதைய ரயில் போக்குவரத்தில் முக்கிய மாதிரிகளில் ஒன்றாகும்.

மின்சார லோகோமோட்டிவ்
வெளிப்புற மின்சாரம் (மேல்நிலை தொடர்பு கோடுகள் அல்லது மின் தண்டவாளங்கள் மூலம் மின் ஆற்றலைப் பெறுதல்) மற்றும் மின்சார மோட்டார்கள் மூலம் இயக்கப்படும், இது சுற்றுச்சூழல் நட்பு (வெளியேற்ற உமிழ்வு இல்லை) மற்றும் அதிக செயல்திறன் (அதிக சக்தி மற்றும் வேகமான வேகம்) போன்ற நன்மைகளைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் இது எதிர்கால வளர்ச்சியின் முக்கிய திசையாகும்.

EMU (நவீன நீட்டிக்கப்பட்ட வகை)
இது ஒரு புல்லட் ரயில் (இயங்கும் வண்டிகளுடன்) மற்றும் ஒரு டிரெய்லர் (இயங்கும் வண்டிகள் இல்லாமல்) ஆகியவற்றால் ஆனது, மேலும் இது சக்தி மையப்படுத்தப்பட்ட வகைகளாகவும் ("ஷென்சோ" டீசல் புல்லட் ரயில் போன்றவை) மற்றும் சக்தி-விநியோகிக்கப்பட்ட வகைகளாகவும் ("சியான்ஃபெங்" எலக்ட்ரிக் புல்லட் ரயில் போன்றவை) பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. மின் விநியோகத்தை மேம்படுத்துவதன் மூலம் EMU அதன் முடுக்கம் செயல்திறனை மேம்படுத்துகிறது, மேலும் அதன் அதிகபட்ச சோதனை வேகம் 250 கிமீ / h க்கு மேல் அடையலாம். இது அதிவேக ரயில்வேயின் முக்கிய உபகரணங்கள்.

வளர்ச்சி வரலாறு
தோற்றம் மற்றும் ஆரம்ப காலம் (19 ஆம் நூற்றாண்டு - 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பம்): 1804 ஆம் ஆண்டில், இங்கிலாந்தின் ட்ரிவிஷிக் நகரில் முதல் நீராவி என்ஜியம் தயாரிக்கப்பட்டது. 1825 ஆம் ஆண்டில், ஸ்டீபன்சன் "பவர்" 1 முதல் பயணிகள் ரயிலை செயல்பாட்டுக்கு இழுத்து, ரயில்வே சகாப்தத்தின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது. 1881 ஆம் ஆண்டில் டாங்க்சு ரயில்வேயில் "நீண்ட" சீனாவில் முதல் நீராவி லோகோமோட்டிவ் ஆகும், ஆனால் இது ஒரு முறை கிங் நீதிமன்றத்தின் தடை காரணமாக சேவையிலிருந்து வெளியேறியது.
உள் எரிப்பு மற்றும் மின்சாரத்தின் எழுச்சி (20 ஆம் நூற்றாண்டு): 1903 ஆம் ஆண்டில், ஜெர்மனியின் முதல் கேடனரி இயங்கும் EMU செயல்பாட்டுக்கு வந்தது; முதல் டீசல் லோகோமோட்டிவ் 1925 ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்காவில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. சீனா தனது சொந்த டீசல் என்ஜின்கள் ("ஜூலாங்") மற்றும் மின்சார லோகோமோட்டிகள் (முதல் மின்சார என்ஜின்கள்) 1958 இல் தயாரிக்கத் தொடங்கியது.
அதிவேக மற்றும் புத்திசாலித்தனமான வளர்ச்சி (21 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் இன்றுவரை): 2001 ஆம் ஆண்டில், "ஷென்சோ" மற்றும் "சியான்ஃபெங்" புல்லட் ரயில்கள் தொடங்கப்பட்டன, சோதனை வேகம் 200 கி.மீ / எச். சமீபத்திய ஆண்டுகளில், "ஹார்மனி" மற்றும் "ஃபக்ஸிங்" போன்ற அதிவேக மின்சார என்ஜின்கள் செயல்பாட்டில் வைக்கப்பட்டுள்ளன, அதிகபட்சமாக 350 கி.மீ. / எச். அதே நேரத்தில், உளவுத்துறை (தன்னாட்சி ஓட்டுநர், நிபந்தனை கண்காணிப்பு) மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு (குறைந்த ஆற்றல் நுகர்வு, குறைந்த உமிழ்வு) வளர்ச்சியின் மையமாக மாறிவிட்டன.