Het bepalen van de volgende wrijvingsvormen is van groot belang voor het bestuderen van de wrijvingseigenschappen van scheepsoliën onder zwavelarme brandstof en lage belasting, waarbij oplossingen worden gezocht om slijtage te verminderen en de levensduur van motoronderdelen te verlengen. De volgende vormen van slijtage komen voornamelijk voor in de gebieden met gemengde smering en grenssmering, door de verhouding van additieven te verbeteren, kunnen de antimechanische slijtage en het anticorrosieve slijtagevermogen van het smeermiddel worden verbeterd en kan de levensduur van mechanische onderdelen worden verbeterd. uitgebreid in feitelijk gebruik.

Uit de analyse van de fundamentele oorzaken van slijtage blijkt dat het gedeelte "cilindervoering-zuigerveer" van de scheepsmotor de volgende vier typische vormen van slijtage omvat:

(1) Vermoeidheidsslijtage is een fenomeen waarbij het wrijvingsoppervlak grote vervormingen en spanningen veroorzaakt in het contactgebied, scheuren vormt en wordt vernietigd. Vermoeidheidsslijtage behoort tot het wrijvingsverlies van mechanische onderdelen binnen het normale bereik;

(2) Schurende slijtage is een fenomeen waarbij harde deeltjes schaafwonden en het afstoten van oppervlaktematerialen op het oppervlak van het wrijvingspaar in relatieve beweging veroorzaken. Overmatige schurende slijtage zal de cilinderwand van de motor polijsten en er direct voor zorgen dat het smeermiddel zich moeilijk stabiel kan vormen op het cilinderwandoppervlak. Oliefilm, die verhoogde slijtage veroorzaakt, aluminium en silicium in de brandstof zijn de belangrijkste oorzaken van schurende slijtage;

(3) Lijmslijtage wordt veroorzaakt door de toename van de externe druk of het falen van het smeermedium, waardoor het oppervlak van het wrijvingspaar "kleeft". Lijmslijtage is een zeer ernstige vorm van slijtage die ervoor zorgt dat de speciale materiaalcoating op het oppervlak van de cilindervoering loslaat. Dit kan ernstige schade toebrengen aan de normale werking van de motor;

(4) Corrosieslijtage is het fenomeen van materiaalverlies veroorzaakt door de chemische of elektrochemische reactie tussen het oppervlaktemateriaal en het omringende medium tijdens de relatieve beweging van het oppervlak van het wrijvingspaar, en het materiaalverlies veroorzaakt door mechanische actie. In het geval van ernstige corrosie en slijtage zal het oppervlaktemateriaal van de cilinderwand loslaten, en zelfs wanneer het oppervlak van het wrijvingspaar relatief beweegt, zal de oppervlaktecoating de oorspronkelijke materiaaleigenschappen verliezen en ernstig beschadigd raken.