Volgens de stroombron worden spoorweglocomotieven voornamelijk ingedeeld in drie categorieën.

Stoomlocomotief
De oudste in de geschiedenis, het wordt aangedreven door stoommotoren die de thermische energie van brandstoffen (zoals kolen en olie) omzetten in mechanische energie. De structuur omvat een ketel (voor stoomproductie), een turbine (voor energieconversie), een hardloopuitrusting (voor ondersteuning en transmissie), een kolenwaterauto (voor brandstof- en wateropslag), enz. Echter, vanwege de lage thermische efficiëntie (slechts ongeveer 6%-7%), het is afgebruikt van elke 200-300 kilometers) en ernstige phase (water moet worden toegevoegd elke 80-100 kilometers en kolen elke 200-300 kilometers) en ernstige phased out. Stoomlocomotieven werden in 1988 in China stopgezet en worden momenteel alleen bewaard als historisch en cultureel erfgoed.

Diesellocomotief
Aangedreven door een dieselmotor en aangedreven door een transmissie-apparaat om de wielen aan te drijven, is de thermische efficiëntie (ongeveer 30%-40%) aanzienlijk hoger dan die van stoomlocomotieven, en het heeft een lange continue werktijd en is geschikt voor langdurige werking. De diesellocomotieven in China zijn voornamelijk van de "Dongfeng" -serie (zoals Dongfeng 4, Dongfeng 11, enz.), En ze zijn een van de belangrijkste modellen in het huidige spoorwegtransport.

Elektrische locomotief
Vertrouwen op externe voeding (het verkrijgen van elektrische energie via overhead contactlijnen of stroomrails) en aangedreven door elektrische motoren, heeft het voordelen zoals milieuvriendelijkheid (geen uitlaatemissies) en hoog rendement (hoog vermogen en snelle snelheid), en is de belangrijkste richting van toekomstige ontwikkeling.

EMU (modern uitgebreid type)
Het bestaat uit een bullet-trein (met aangedreven rijtuigen) en een trailer (zonder aangedreven rijtuigen), en is verdeeld in machtsgecentraliseerde types (zoals de "Shenzhou" diesel Bullet Train) en elektrisch verdeeld types (zoals de "Xianfeng" elektrische bullet-trein). De EMU verbetert zijn versnellingsprestaties door de stroomverdeling te optimaliseren en de maximale testsnelheid kan meer dan 250 km / h bereiken. Het is de kernapparatuur van snelle spoorwegen.

Ontwikkelingsgeschiedenis
Oorsprong en vroege periode (19e eeuw - begin 20e eeuw): in 1804 werd de eerste stoomlocomotief vervaardigd in Trivischick, Engeland. In 1825 trok de Stephenson "Power" 1 de eerste passagierstrein in werking en markeerde het begin van het spoorwegtijdperk. De eerste stoomlocomotief in China was de "Long" op de Tangxu -spoorweg in 1881, maar het was ooit buiten dienst vanwege een verbod van de Qing Court.
De opkomst van interne verbranding en elektriciteit (20e eeuw): in 1903 werd de eerste opening van Duitsland in gebruik genomen; De eerste diesellocomotief werd in 1925 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. China begon zijn eigen diesellocomotieven ("Julong") te produceren en elektrische locomotieven (de eerste elektrische locomotief) in 1958. In 1964 gingen de "Dongfanghong Type 1" Diesel locomotief en in 1969, de "SHAOSHAN -TYPE 1" Electric Locomotive.
Snelle en intelligente ontwikkeling (van de 21ste eeuw tot heden): in 2001 werden de "Shenzhou" en "Xianfeng" bullet-treinen gelanceerd, met testsnelheden van meer dan 200 km / h. In de afgelopen jaren zijn high-speed elektrische locomotieven zoals "harmonie" en "fuxing" in werking gesteld, met een maximale snelheid van 350 km / h. Tegelijkertijd zijn intelligentie (autonoom rijden, conditiemonitoring) en milieubescherming (lage energieverbruik, lage emissies) de focus van ontwikkeling geworden.