ပထမဆုံးအနေနဲ့ လေကွင်း။ ဓာတ်ငွေ့ကွင်းသည် မြင့်မားသောအပူချိန်နှင့် မြင့်မားသောဖိအားဖြင့် လောင်ကျွမ်းနိုင်သောဓာတ်ငွေ့ကို တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်ပြီး လည်ပတ်နေစဉ်အတွင်း အပူချိန်သည် အလွန်မြင့်မားသည်။ အပူချိန်မြင့် နှင့် ဖိအားမြင့် ဓာတ်ငွေ့များသည် ဆလင်ဒါနံရံနှင့် ပစ္စတင်ကြားရှိ ကွာဟမှုမှ ပစ္စတင်ကွင်းအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ ပစ္စတင်ကွင်း၏ စုပ်ထုတ်မှုဖြင့် ထွက်ပေါ်လာသော အင်ဂျင်ဆီနှင့် ထိတွေ့ကာ၊ ဆီကို coke နှင့် ဆီကို ဖြစ်စေသည်။ ခိုင်မာစေ; ထို့အပြင်၊ အင်ဂျင်ရပ်တန့်သွားသည့်အခါ နောက်ဆုံးဆေးထိုးခြင်း လောင်ကျွမ်းခန်းထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သော လောင်စာသည် လောင်ကျွမ်းခြင်းမရှိသည့်အပြင် ပစ္စတင်၏ကျန်ရှိသော မြင့်မားသောအပူချိန်၏ လုပ်ဆောင်ချက်အောက်တွင်၊ ၎င်းသည် coke နှင့် ခိုင်မာလာကာ နောက်ဆုံးတွင် ကာဗွန်အနည်များဖြစ်ပေါ်လာပြီး၊ piston ring groove တွင် အပ်နှံထားသည်။ ဤသည်မှာ ဓာတ်ငွေ့ကွင်း ကာဗွန် အစစ်ခံခြင်း၏ နိယာမဖြစ်သည်။ လေကွင်းအတွင်း၌သာ ပစ္စတင်ကွင်း၏ စုပ်ထုတ်မှုလုပ်ဆောင်ချက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အင်ဂျင်ဆီသည် အလွန်သေးငယ်ပြီး အများစုမှာ ဓာတ်ဆီ၏ မပြီးပြတ်လောင်ကျွမ်းမှုကြောင့် စုဆောင်းထားသော ကာဗွန်သိုက်များဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဓာတ်ငွေ့ကွင်းတွင် စွန့်ပစ်ထားသော ကာဗွန်အနည်အများစုသည် ဓာတ်ဆီကြောင့်ဖြစ်ပြီး ဓာတ်ဆီ၏ အရည်အသွေးနှင့် လောင်ကျွမ်းမှုအခြေအနေသည် ကာဗွန်အနည်အနှစ်များ၏ ပမာဏနှင့် သဘောသဘာဝကို တိုက်ရိုက်ထိခိုက်စေပါသည်။

ပစ္စတင်ကွင်းသည် piston ring groove တွင် အဆက်မပြတ် ရွေ့လျားနေပြီး ဆလင်ဒါသည် လုံးဝ စက်ဝိုင်းမရှိပေ။ ပစ္စတင်သည် ဆလင်ဒါအတွင်း အတက်အဆင်း အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ဖြစ်ပြီး ပစ္စတင်ကွင်းကို အဆက်မပြတ် ဖိသွင်းကာ ဆန့်သည်။ ကာဗွန်အသိုက်များ အဆက်မပြတ် ညှစ်ထုတ်ခံရ၍ မထိန်းသိမ်းနိုင်ဘဲ နောက်ဘက်ကွာဟချက်ရှိ ကာဗွန်သိုက်များသာ ကျန်ရှိနေနိုင်သည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် ကာဗွန်အသိုက်များသည် လေကွင်း၏ တစ်ဖက်တွင်သာ ကျန်ရှိတော့ပြီး လေကွင်းကို သော့ခတ်ရန် မဖြစ်နိုင်သလို အင်ဂျင်ကို ဆီလောင်ကျွမ်းစေရန်လည်း မဖြစ်နိုင်ပေ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ နောက်ကျောကွာဟချက်တွင် ကာဗွန်အနည်အနှစ်များ စုပုံနေပြီး နောက်ကျောကွာဟမှုကို တိကျစွာ လျှော့ချပေးနိုင်သော်လည်း တံဆိပ်ကို ခိုင်ခံ့စေပြီး စုပ်ထုတ်ခြင်းကို လျှော့ချနိုင်သည်။