Die turbostelsel is een van die mees algemene superaanjagingstelsels in superaangejaagde enjins. As in dieselfde tydseenheid meer lug- en brandstofmengsel in die silinder (verbrandingskamer) gedwing kan word vir kompressie- en ontploffingsaksie (die enjin met klein verplasing kan "inasem" en dieselfde met groot verplasing Lug, wat volumetriese doeltreffendheid verbeter), kan groter kraglewering teen dieselfde spoed lewer as 'n enjin wat natuurlik geaspireer word. Die situasie is asof jy 'n elektriese waaier neem en dit in die silinder blaas, jy spuit net die wind daarin, sodat die hoeveelheid lug daarin verhoog word om meer perdekrag te kry, maar die waaier is nie 'n elektriese motor nie, maar die uitlaatgas van die enjin. ry.

Oor die algemeen, na samewerking met so 'n "gedwonge inname"-aksie, kan die enjin ten minste die ekstra krag met 30% -40% verhoog. Die wonderlike effek is die rede waarom die turboaanjaer so verslawend is. Wat meer is, die verkryging van perfekte verbrandingsdoeltreffendheid en aansienlike verbetering van krag is oorspronklik die grootste waarde wat turbodrukstelsels aan voertuie kan bied.

So, hoe werk 'n turboaanjaer?

Eerstens druk die uitlaatgas van die enjin die turbinewaaier aan die uitlaatkant van die turbine en draai dit. Gevolglik kan die kompressorwaaier aan die ander kant wat daaraan gekoppel is, ook aangedryf word om terselfdertyd te draai. Daarom kan die kompressorwaaier lug met geweld vanaf die luginlaat inasem, en nadat die lemme saamgepers is deur die rotasie van die lemme, gaan hulle die kompressiekanaal binne met 'n kleiner en kleiner deursnee vir sekondêre kompressie. Die temperatuur van die saamgeperste lug sal hoër wees as dié van die direkte inlaatlug. Hoog, dit moet deur 'n tussenverkoeler afgekoel word voordat dit in die silinder ingespuit word vir ontbranding. Hierdie herhaling is die werkbeginsel van die turboaanjaer.