Moegheidsbreuk is een van die hoofvorme van breuk van metaalkomponente. Sedert die publikasie van Wöhler se klassieke moegheidswerk, is die vermoeiingseienskappe van verskillende materiale, wanneer dit onder verskeie vragte en omgewingstoestande getoets word, volledig bestudeer. Alhoewel moegheidsprobleme deur die meeste ingenieurs en ontwerpers opgemerk is, en 'n groot hoeveelheid eksperimentele data opgehoop is, is daar steeds baie toerusting en masjiene wat aan moegheidsfrakture ly.
Daar is baie vorme van moegheidsfraktuur mislukking van meganiese dele:
*Volgens die verskillende vorme van afwisselende ladings kan dit verdeel word in: spanning- en kompressie-moegheid, buig-moegheid, torsie-moegheid, kontakmoegheid, vibrasie-moegheid, ens.;
*Volgens die grootte van die totale siklusse van moegheidsfraktuur (Nf), kan dit verdeel word in: hoë siklus moegheid (Nf＞10⁵) en lae siklus moegheid (Nf＜10⁴);
*Volgens die temperatuur en medium toestande van die onderdele wat gebruik word, kan dit verdeel word in: meganiese moegheid (normale temperatuur, moegheid in die lug), hoë temperatuur moegheid, lae temperatuur moegheid, koue en hitte moegheid en korrosie moegheid.
Maar daar is net twee basiese vorme, naamlik skuifmoegheid wat veroorsaak word deur skuifspanning en normale breukmoegheid wat veroorsaak word deur normale spanning. Ander vorme van moegheidsfraktuur is die samestelling van hierdie twee basiese vorms onder verskillende toestande.
Die breuke van baie skagdele is meestal rotasie-buigmoegheidsfrakture. Tydens rotasie-buig-moegheidsfraktuur verskyn die moegheidsbronarea oor die algemeen op die oppervlak, maar daar is geen vaste ligging nie, en die aantal moegheidsbronne kan een of meer wees. Die relatiewe posisies van die moegheidsbronsone en die laaste breuksone word oor die algemeen altyd omgekeer met 'n hoek relatief tot die rotasierigting van die as. Hieruit kan die rotasierigting van die as afgelei word uit die relatiewe posisie van die moegheidsbrongebied en die laaste breukgebied.
Wanneer daar 'n groot spanningskonsentrasie op die oppervlak van die skag is, kan verskeie moegheidsbronstreke voorkom. Op hierdie punt sal die laaste breuksone na die binnekant van die skag beweeg.
