Silniki Diesla, jako wydajne urządzenie energetyczne, są szeroko stosowane w transporcie, przemysłu, rolnictwa i innych dziedzinach. Poniżej znajduje się podsumowanie podstawowej wiedzy z aspektów takich jak podstawowe zasady, cechy strukturalne, zalety i wady, scenariusze aplikacji i rozwój technologiczny:
Podstawowa zasada: urok zapłonu kompresyjnego
Największą różnicą między silnikami Diesla a silnikami benzynowymi jest metoda zapłonu:
Silniki wysokoprężne osiągają zapłon poprzez „podgrzewanie sprężonego powietrza”-wdychane powietrze jest sprężone przez tłok (współczynnik kompresji wynosi zwykle 15-22: 1, znacznie wyższy niż 8-12: 1 silników benzynowych), a jego temperatura rośnie do 700-900 ℃. W tym momencie wtryskiwacz paliwa wstrzykuje wysokociśnieniowy olej napędowy do cylindra, a olej napędowy spontanicznie zapala się po napotkaniu powietrza o wysokiej temperaturze, popychając tłok do pracy. Silnik benzynowy jest „rozpalony”: mieszanina oleju i gazu jest zapalana przez świeca zapłonowa.
Podstawowe elementy silnika Diesla obejmują:
Cylinder i tłok: Ukończ czterosuwowy cykl (spożycie → kompresja → zasilanie → wydech).
Pompa paliwa pod wysokim ciśnieniem + wtryskiwacz: ciśnienie oleju napędowego (nowoczesne systemy kolei wspólnych może osiągnąć ponad 2000 pasek), precyzyjnie kontrolując czas i ilość wtrysku paliwa.
Turbosprężarka: Wykorzystuje energię spalin do napędzania turbiny, ściskając więcej powietrza do cylindrów i zwiększając moc.
System EGR (recyrkulacja gazu spalin): zmniejsza temperaturę spalania i zmniejsza emisje tlenku azotu (NOX).