بر اساس تجزیه و تحلیل علل اصلی سایش، بخش "رینگ سیلندر-رینگ پیستون" موتور دریایی شامل چهار شکل سایش معمولی زیر است:
(1) سایش خستگی به پدیده ای اطلاق می شود که سطح اصطکاک تغییر شکل و تنش زیادی در ناحیه تماس ایجاد می کند و ترک ها تشکیل شده و از بین می روند. سایش خستگی مربوط به از دست دادن اصطکاک قطعات مکانیکی در محدوده نرمال است.
(2) سایش ساینده پدیده ای است که ذرات سخت باعث سایش و ریزش مواد سطحی روی سطح جفت اصطکاک نسبتا متحرک می شوند. سایش بیش از حد ساینده، دیواره سیلندر موتور را جلا می دهد، که مستقیماً منجر به دشواری تشکیل یک لایه روغن پایدار بر روی سطح دیواره سیلندر روغن روان کننده می شود و در نتیجه سایش افزایش می یابد. آلومینیوم و سیلیکون موجود در سوخت عوامل اصلی سایش مواد ساینده هستند.
(3) سایش چسبندگی به دلیل "چسبندگی" روی سطح جفت اصطکاک هنگام افزایش فشار خارجی یا از کار افتادن محیط روان کننده است. سایش چسبندگی یک نوع سایش بسیار جدی است که منجر به کنده شدن پوشش ساخته شده از مواد خاص روی سطح آستر سیلندر می شود و به عملکرد عادی موتور آسیب جدی وارد می کند.
(4) سایش خوردگی به پدیده از دست دادن مواد ناشی از واکنش شیمیایی یا الکتروشیمیایی بین مواد سطح و محیط اطراف در طی حرکت نسبی سطوح جفت اصطکاک اشاره دارد. در صورت سایش شدید خوردگی، مواد سطحی دیواره سیلندر کنده شده و به سایش می‌چسبند.
تعیین اشکال اصطکاک فوق برای مطالعه ویژگی‌های اصطکاک جفت‌های اصطکاک نفت دریایی در شرایط سوخت کم گوگرد و بار کم، به دنبال طرحی برای کاهش سایش و افزایش عمر قطعات موتور از اهمیت بالایی برخوردار است. اشکال اصطکاک فوق عمدتاً در مناطق روغنکاری مخلوط و روغنکاری مرزی رخ می دهد. با بهبود نسبت مواد افزودنی، مقاومت سایشی مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی روغن روان کننده را می توان بهبود بخشید و عمر مفید قطعات مکانیکی را در عملیات واقعی افزایش داد.
