موتورهای دیزل ، به عنوان یک وسیله قدرت کارآمد ، در حمل و نقل ، صنعت ، کشاورزی و سایر زمینه ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. در زیر خلاصه ای از دانش اصلی برای شما از جنبه هایی مانند اصول اساسی ، ویژگی های ساختاری ، مزایا و معایب ، سناریوهای کاربردی و توسعه فناوری است:
اصل اساسی: جذابیت احتراق فشرده سازی
بزرگترین تفاوت بین موتورهای دیزل و موتورهای بنزینی روش احتراق است:
موتورهای دیزلی با "گرم کردن هوای فشرده شده" به احتراق می رسند-هوای استنشاق شده توسط پیستون فشرده می شود (نسبت فشرده سازی معمولاً 15-22: 1 است ، بسیار بالاتر از 8-12: 1 موتورهای بنزینی) و دمای آن به 700-900 افزایش می یابد. در این مرحله ، انژکتور سوخت دیزل فشار بالا را به سیلندر تزریق می کند ، و دیزل به طور خودجوش هنگام مواجهه با هوای درجه حرارت بالا ، مشتعل می شود و پیستون را به سمت کار سوق می دهد. موتور بنزینی "مشتعل" است: مخلوط نفت و گاز توسط شاخه جرقه مشتعل می شود.
اجزای اصلی موتور دیزل شامل موارد زیر است:
سیلندر و پیستون: چرخه چهار زمانه را کامل کنید (مصرف → فشرده سازی → قدرت → اگزوز).
پمپ سوخت با فشار بالا + انژکتور: دیزل را تحت فشار قرار می دهد (سیستم های ریلی مشترک مدرن می توانند به بیش از 2000bar برسند) ، دقیقاً کنترل زمان و مقدار تزریق سوخت را کنترل می کنند.
توربوشارژر: از انرژی اگزوز برای هدایت توربین ، فشرده سازی هوای بیشتر به سیلندرها و تقویت قدرت استفاده می کند.
سیستم EGR (چرخش گاز اگزوز): دمای احتراق را کاهش می دهد و انتشار اکسید نیتروژن (NOX) را کاهش می دهد.