Οι κινητήρες ντίζελ, ως αποτελεσματική συσκευή ισχύος, χρησιμοποιούνται ευρέως στη μεταφορά, τη βιομηχανία, τη γεωργία και άλλους τομείς. Ακολουθεί μια περίληψη της βασικής γνώσης για εσάς από πτυχές όπως βασικές αρχές, διαρθρωτικά χαρακτηριστικά, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, σενάρια εφαρμογών και τεχνολογική ανάπτυξη:
Βασική αρχή: Η γοητεία της ανάφλεξης συμπίεσης
Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των κινητήρων ντίζελ και των βενζινοκινητήρων είναι η μέθοδος ανάφλεξης:
Οι κινητήρες ντίζελ επιτυγχάνουν ανάφλεξη με "θέρμανση του πεπιεσμένου αέρα"-ο εισπνεόμενος αέρας συμπιέζεται από το έμβολο (ο λόγος συμπίεσης είναι συνήθως 15-22: 1, πολύ υψηλότερος από τους κινητήρες βενζίνης 8-12: 1) και η θερμοκρασία του αυξάνεται σε 700-900 ℃. Σε αυτό το σημείο, ο εγχυτήρας καυσίμου εισάγει ντίζελ υψηλής πίεσης στον κύλινδρο και το ντίζελ αναφλέγεται αυθόρμητα όταν συναντά τον αέρα υψηλής θερμοκρασίας, ωθώντας το έμβολο να κάνει εργασία. Ο βενζινοκινητήρας "ανάφλεξε": το μείγμα πετρελαίου και φυσικού αερίου αναφλέγεται από το μπουζί.
Τα βασικά συστατικά ενός κινητήρα ντίζελ περιλαμβάνουν:
Κύλινδρος και έμβολο: Ολοκληρώστε τον κύκλο τεσσάρων εγκεφαλικών επεισοδίων (εισαγωγή → συμπίεση → ισχύς → εξάτμιση).
Αντλία καυσίμου υψηλής πίεσης + εγχυτήρα: Πιεστεί το ντίζελ (σύγχρονα κοινά σιδηροδρομικά συστήματα μπορούν να φτάσουν πάνω από 2000bar), ελέγχοντας με ακρίβεια το χρονοδιάγραμμα και την ποσότητα της έγχυσης καυσίμου.
TurboCharger: Χρησιμοποιεί ενέργεια εξάτμισης για να οδηγήσει τον στρόβιλο, να συμπιέζει περισσότερο αέρα στους κυλίνδρους και να ενισχύει την ισχύ.
EGR (Επανακλήρωση Αέξιμου Αερίου) Σύστημα: Μειώνει τη θερμοκρασία καύσης και μειώνει τις εκπομπές οξειδίου του αζώτου (NOX).